Momenteel is er geen bewezen therapie met gunstig en langdurig effect indien er een herval optreedt bij patiënten met glioblastoom. Daarom voeren we in het UZ Brussel innovatief onderzoek uit om voor deze patiënten een effectieve behandeling te ontwikkelen, dit door gebruik van immuuntherapie. Dit onderzoek wordt uitgevoerd in samenwerking met de dienst medische oncologie (Prof. B. Neyns)
Wie komt in aanmerking?
De Glitipni-studie includeert patiënten met een herval van hun glioblastoom. Een vereiste is dat de patiënten bij eerste diagnose een operatieve resectie hebben ondergaan van hun glioblastoom, en dat ze nadien ook radiotherapie gecombineerd met Temodal chemotherapie hebben gekregen (dit is de standaardbehandeling bij eerste diagnose van glioblastoom). Een tweede vereiste is dat ze geen of slechts minimale dosis corticoïden innemen (dit wil zeggen maximaal 8 mg methylprednisolone (medrol) of 1,5mg dexamethasone)
Wat houdt de studie juist in
Indien u in aanmerking komt om deel te nemen aan deze fase I studie zal u worden voorgesteld om ofwel een nieuwe operatieve ingreep te ondergaan waar getracht zal worden de tumor volledig te verwijderen. Indien dit niet mogelijk blijkt, kan een biopsie uitgevoerd worden waarbij een stuk weefsel van de tumor wordt weggenomen.
Na zowel de resectie of biopsie zal vervolgens immuuntherapie worden toegediend in de wand van de resectieholte of via de biopsienaald. In onze studie wordt een combinatie van verschillende immuuntherapeutica gebruikt. Er zullen zogenaamde ‘check-point inhibitoren’ worden toegediend. Het doel van deze antilichamen is het immuunonderdrukkend effect van de tumorcellen tegen te gaan. Deze therapie is reeds bewezen effectief bij een resem aan andere tumoren. Door de therapie lokaal in de tumor en zone rond de tumor toe te dienen verwachten we dat de effectiviteit van deze check-point inhibitoren groter is in tegenstelling tot toediening via het bloed. Samen met deze check-point inhibitoren worden ook lichaamseigen ‘dendritische cellen’ lokaal in de tumor geïnjecteerd. Deze dendritische cellen worden aanschouwd als de orkestleiders van het immuunsysteem. Wanneer deze cellen met lichaamsvreemd materiaal (zoals bijvoorbeeld tumorcellen) in aanraking komen, zullen zij zorgen voor de activering van het lichaamseigen immuunsysteem tegen de tumor. Hierdoor trachten we de immuunrespons tegen de tumorcellen te vergroten zodat het immuunsysteem de tumor zal aanvallen en doden. Na de operatie zal een katheter worden achtergelaten dewelke ons toelaat om tweewekelijks immuuntherapie toe te dienen rechtstreeks in het tumorale weefsel
