Hydrocefalie

Hydrocefalie is een pathologische aandoening met een toename van de hoeveelheid cerebrospinaal vocht in een groter wordend ventrikelsysteem (vochtkamers in de hersenen). Dit veroorzaakt een verhoogde intracraniale druk. Dit kan zich langzaam of snel te ontwikkelen.

Zuigelingen presenteren zich met een abnormaal vergrote schedelomtrek (op te volgend op de groeicurve), een gespannen en gebombeerde fontanel, een opvallende stand van de ogen (het zogenoemde zonsondergang-fenomeen), prikkelbaarheid en moeilijkheden bij het drinken. Bij oudere kinderen, wanneer de schedelnaden gesloten zijn, treden symptomen van verhoogde intracraniële druk op: hoofdpijn, braken, verminderd bewustzijn, verminderd gezichtsvermogen, epileptische aanvallen. Indien een verhoogde intracraniele druk lange tijd aanwezig is, zullen de hersenen en de optische zenuwen schade oplopen, wat uiteindelijk leidt tot blindheid of zelfs de dood.

We onderscheiden twee vormen:

Obstructieve hydrocefalie, waarbij het cerebrospinale vocht zijn afvoerweg niet kan volgen, door aanwezigheid van een tumor, cyste of misvorming. Een veel voorkomende oorzaak is echter stenose van de aquaduct (het kanaal dat het derde en vierde ventrikel verbindt).

De behandeling bestaat, waar mogelijk, uit het verwijderen van de obstructie (verwijderen van een tumor bijvoorbeeld). Een alternatieve behandeling kan zijn het vocht via een andere route af te leiden bijvoorbeeld door middel van een endoscopische ventriculostomie of shunt.

Niet-obstructieve hydrocefalie wordt veroorzaakt door aantasting van de natuurlijke gebieden waar het cerebrospinale vocht wordt gereabsorbeerd, meestal door een bloeding of infectie.Bij prematuren bestaat een verhoogd risico op intracraniele bloedingen. Hier is een behandeling met een shunt aangewezen. De shunt is een siliconen katheter die de cerebrospinale vloeistof van de ventrikels naar meestal de buik (peritoneale holte) afleidt, geregeld door een klep.